Laat het gevecht los

Er zijn ook in mijn leven altijd weer herhalende periodes waarin ik een soort van moeheid en lusteloosheid ervaar. Ik ben geneigd me dan vooral te focussen op het waarom en ga mij dan vervolgens afvragen waar het mee te maken kan hebben. Ik heb toch geen reden tot klagen, mijn leven loopt best goed en stabiel en ik vind dan ook dat dit gevoel geen enkel bestaansrecht heeft.

Ik verzet mij tegen dit gevoel wat ik niet wil hebben.

Dit blijft voor mij de eeuwig durende valkuil zo lijkt het wel. Want ik schijn deze periode ook nodig te hebben voordat ik mijn eigen proces doorzie.

En dan, ineens, zie ik mijn eigen worsteling en glimlach. Laat het gevoel er zijn en vraag niet waarom dit gevoel er nu moet zijn. Ik probeer dat ongemak, die moeheid en lusteloosheid, in mijn lijf te voelen.

Vechten tegen gevoel is bij voorbaat een verloren zaak. Gevoel “is”, en wil juist ervaren dat het er mag zijn.

Gevoel doet niets kwaadaardigs maar is juist mijn boodschapper. Ik ervaar kennelijk dingen in mijn leven die soms aan oud zeer raken. Naar mijn beleving raakt een nieuwe emotie altijd aan een oude, vergelijkbare emotie. Dit kan bijvoorbeeld een gevoel van moeheid, chagrijn of lusteloosheid opleveren waardoor de onderliggende emotie gecamoufleerd wordt.

Als zovelen met mij heb ik mij als kind soms niet genoeg gezien gevoeld. Dit raakt aan de erkenning die ik zo hard nodig heb om het fijne gevoel te krijgen dat ik er toe doe. Dat ik er mag zijn en dat ik belangrijk ben voor een ander. Als ik een periode heb waarin ik deze bevestiging niet voldoende ervaar dan val ik als het ware terug in dit oude mechanisme van het afgewezen kind in mij. Het is een oude pijn die geraakt wordt maar die niet meer de realiteit van dit moment is.

Dit kind in mij heeft geen grote ingewikkelde uitleg nodig om getroost te worden. Nee, het is echt veel simpeler dan dat. Dit kind in mij, dus ik, heb namelijk troost nodig. Troost zonder al te veel woorden maar met een liefdevolle omarming naar mijzelf.

Ik zeg tegen mijzelf, het is goed, ik ben de moeite waard.

Ik slaak een diepe zucht.

O ja, zo simpel is het. Laat het gevecht los en omarm.

Interesse om mijn andere blogs te lezen? Lees dan verder op https://wandelcoachingsd.nl/blog/